Tijdens de behandeling van de begroting sprak GroenLinks-raadslid Femke Roosma over de keuzes die het college maakt in de begroting. Hoewel de coalitie spreekt over een ‘saaie begroting’, is dit voor haar allerminst het geval. Er wordt bezuinigd op de afvalketen, zorgsubsidies en het ambtelijke apparaat. Zo staat - of ontbreekt - in de begroting veel meer dat tot de verbeelding spreekt. Het enige saaie uit de begroting is de term RVE.
“Dit is een saaie begroting”, jubelden de wethouder, met de coalitiepartijen voorop. Saai lijkt steeds meer een deugd te worden in dit huis: hoe saaier hoe beter.
Twee vragen komen dan bij mij op: ten eerste, waarom is saaiheid eigenlijk goed? En is het eigenlijk allemaal wel zo saai als het college wil doen voorkomen?
Waarom saaiheid goed is, heb ik lang over nagedacht, daar ben ik niet uitgekomen. Politiek moet niet saai zijn, politiek moet een ideeënstrijd zijn. Als het saai is, betekent het dat de ideeën op zijn. Alsof de wereld af is. Alsof Amsterdam af is. En dat dat niet zo is, zien we dagelijks om ons heen.
Ook het nut van een saaie begroting zie ik eigenlijk niet. Een begroting legt de financiële fundamenten voor het politieke beleid voor het komende jaar. Een beleidsarme begroting is eigenlijk een beleidsarm jaar.
Is het allemaal wel zo saai?
Is het saai dat de schuld toeneemt met 1,7 miljard euro? Voor D66 en de VVD zou dat het niet moeten zijn. D66 voerde er een felle campagne op: de schuld zal worden teruggedrongen, stelden zij.
Na anderhalf jaar stadsbestuur is die schuld fors toegenomen. En niettemin stelt de wethouder der Financiën in de begroting dat de schuld “houdbaar” is. Daar is toch wel een grote ballon doorgeprikt.
Wethouder Kock stelde, met de woorden van de linkse activist David Graeber, zelfs dat het eigenlijk wel mooi is dat Amsterdam iets minder slavendrijver is geworden (Amsterdam heeft minder schulden uitstaan) en iets meer slaaf.
Samen met de wethouder ben ik dus wel een beetje trots, dat de schuld enerzijds houdbaar is, maar dat dit college feitelijk meer haar verantwoordelijkheid neemt om te investeren. Bijvoorbeeld in schoolgebouwen en grond voor huizen. En dat alles tegen de wens van de grootste coalitiepartij in.
Nog zo iets, dat saai lijkt, maar het niet is. Het niet doorrekenen van de nominale compensatie voor subsidies. Organisaties lopen al jaren op hun tandvlees. Een effectieve bezuiniging van tien procent in de afgelopen jaren, omdat wij deze gemakkelijke bezuinigingen inboeken. Dat kan niet langer. De Blijf Groep kwam al in de problemen met voldoende crisisbedden voor vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Ik hoop oprecht dat we hier volgend jaar niet nog een schep bovenop doen.
College bezuinigt op afvalketen
Verstopt, achter een incidenteel cadeautje van 800.000 euro voor het schoonmaken in de stad, zit ook een grote bezuiniging op de afvalketen. Een bezuiniging ja, in plaats van een verduurzaming. Geen investering in recycling maar een bezuiniging van 3,6 miljoen en nog eens 15 miljoen. Omdat rechtse partijen, na de afvalsubsidie het tarief nog verder willen verlagen. Een gemiste kans, en de stad zal het merken. De VVD wil schoon heel veilig voor dumpprijzen.
Verdere bezuinigingen
Deze begroting bevat ook de vertalingen van de eerste tranche aan subsidiebezuinigingen, inkoop en een stad een opgave.
Voor deze organisaties en instellingen is deze begroting allerminst saai.
Wat in de begroting niet staat
Want de afgelopen weken zijn we tegen verschillende zaken aangelopen die níet in de begroting staan:
Is er dan niks saai in deze begroting?
Jawel, de term RVE (resultaat verantwoordelijke eenheid). Vreselijk saai. Ik heb begrepen dat zo ongeveer het hele apparaat af wil van deze term. Daarom nog een oproep aan de collega’s: verlos onze ambtenaren van de RVE.
“Dit is een saaie begroting”, jubelden de wethouder, met de coalitiepartijen voorop. Saai lijkt steeds meer een deugd te worden in dit huis: hoe saaier hoe beter.
Twee vragen komen dan bij mij op: ten eerste, waarom is saaiheid eigenlijk goed? En is het eigenlijk allemaal wel zo saai als het college wil doen voorkomen?
Waarom saaiheid goed is, heb ik lang over nagedacht, daar ben ik niet uitgekomen. Politiek moet niet saai zijn, politiek moet een ideeënstrijd zijn. Als het saai is, betekent het dat de ideeën op zijn. Alsof de wereld af is. Alsof Amsterdam af is. En dat dat niet zo is, zien we dagelijks om ons heen.
Ook het nut van een saaie begroting zie ik eigenlijk niet. Een begroting legt de financiële fundamenten voor het politieke beleid voor het komende jaar. Een beleidsarme begroting is eigenlijk een beleidsarm jaar.
Is het allemaal wel zo saai?
Is het saai dat de schuld toeneemt met 1,7 miljard euro? Voor D66 en de VVD zou dat het niet moeten zijn. D66 voerde er een felle campagne op: de schuld zal worden teruggedrongen, stelden zij.
Na anderhalf jaar stadsbestuur is die schuld fors toegenomen. En niettemin stelt de wethouder der Financiën in de begroting dat de schuld “houdbaar” is. Daar is toch wel een grote ballon doorgeprikt.
Wethouder Kock stelde, met de woorden van de linkse activist David Graeber, zelfs dat het eigenlijk wel mooi is dat Amsterdam iets minder slavendrijver is geworden (Amsterdam heeft minder schulden uitstaan) en iets meer slaaf.
Samen met de wethouder ben ik dus wel een beetje trots, dat de schuld enerzijds houdbaar is, maar dat dit college feitelijk meer haar verantwoordelijkheid neemt om te investeren. Bijvoorbeeld in schoolgebouwen en grond voor huizen. En dat alles tegen de wens van de grootste coalitiepartij in.
Nog zo iets, dat saai lijkt, maar het niet is. Het niet doorrekenen van de nominale compensatie voor subsidies. Organisaties lopen al jaren op hun tandvlees. Een effectieve bezuiniging van tien procent in de afgelopen jaren, omdat wij deze gemakkelijke bezuinigingen inboeken. Dat kan niet langer. De Blijf Groep kwam al in de problemen met voldoende crisisbedden voor vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Ik hoop oprecht dat we hier volgend jaar niet nog een schep bovenop doen.
College bezuinigt op afvalketen
Verstopt, achter een incidenteel cadeautje van 800.000 euro voor het schoonmaken in de stad, zit ook een grote bezuiniging op de afvalketen. Een bezuiniging ja, in plaats van een verduurzaming. Geen investering in recycling maar een bezuiniging van 3,6 miljoen en nog eens 15 miljoen. Omdat rechtse partijen, na de afvalsubsidie het tarief nog verder willen verlagen. Een gemiste kans, en de stad zal het merken. De VVD wil schoon heel veilig voor dumpprijzen.
Verdere bezuinigingen
Deze begroting bevat ook de vertalingen van de eerste tranche aan subsidiebezuinigingen, inkoop en een stad een opgave.
- Subsidies: een zwembad voor zwaar gehandicapten dat sluit, subsidies voor belangenbehartigers van cliënten en patiënten, en de grote generieke korting die stadsdelen doorvoeren op budgetten die in de buurt besteed zouden moeten worden
- En er is een forse bezuiniging op het ambtelijk apparaat dat al overbelast is (medewerker-waarderingsonderzoek).
- Door de bezuinigingen op inkoop moest er weer aanbesteed worden in de zorg.
Voor deze organisaties en instellingen is deze begroting allerminst saai.
Wat in de begroting niet staat
Want de afgelopen weken zijn we tegen verschillende zaken aangelopen die níet in de begroting staan:
- Een tegenvallend verdeelmodel voor de bijstandsmiddelen, waardoor Amsterdam er tientallen miljoenen op achteruit gaat. Erger dan verwacht.
- De kosten voor de opvang van vluchtelingen en huisvesting en integratie van statushouders? Had dit er niet al in moeten staan?
- Financiering voor de winteropvang van daklozen en voor bed bad en brood
- Verdere implementatie van de bezuinigingen op de organisatie.
- De duizend woningen die beloofd zijn voor kwetsbare groepen
- Het nieuwe erfpachtstelsel?
Is er dan niks saai in deze begroting?
Jawel, de term RVE (resultaat verantwoordelijke eenheid). Vreselijk saai. Ik heb begrepen dat zo ongeveer het hele apparaat af wil van deze term. Daarom nog een oproep aan de collega’s: verlos onze ambtenaren van de RVE.
RSS Feed
