De gemeenteraad bespreekt vandaag de uitgangspunten voor het inkopen van zorg voor de periode 2017-2021. GroenLinks stelt daarbij voor om het PGB (persoonsgebonden budget) te verhogen voor gespecialiseerde ambulante begeleiding, de beoordeling van cliënten centraal te stellen bij het toekennen van budgetten en zorgverleners bij ‘ondersteuning in het huishouden‘ een hoger salaris te betalen.

Hoog en laag PGB tarief
Amsterdam kent nu één tarief voor een PGB voor ambulante begeleiding: 34 euro per uur. Wanneer begeleiding wordt verstrekt door een zorginstelling bestaat er onderscheid tussen reguliere ambulante begeleiding en gespecialiseerde. Voor het PGB is dat onderscheid er niet: Amsterdam kent alleen het lage tarief.
Raadslid Femke Roosma: “Veel gemeentes hanteren wél een onderscheid tussen een laag en een hoog tarief voor ambulante begeleiding. Amsterdam moet ook dit hoge tarief beschikbaar stellen voor mensen die meer gespecialiseerde zorg nodig hebben en gebruik maken van een PGB. Deze mensen krijgen nu in feite minder zorg dan waar zij recht op hebben, omdat zij duurdere zorg inkopen van een kleiner budget. Dat is niet rechtvaardig.”

Beter salaris voor zorgmedewerkers
Vanaf 2017 gaat Amsterdam een nieuw vorm van zorg aanbieden: ondersteuning in het huishouden. Dit is een combinatie van de Hulp bij het Huishouden en begeleiding, waarbij ook boodschappen kunnen worden gedaan en wordt gekeken naar de zorg voor minderjarige kinderen. GroenLinks is blij met deze nieuwe vorm van zorg omdat cliënten zo niet meer met verschillende hulpverleners te maken krijgen, maar één vorm van zorg en ondersteuning ontvangen.
Het is daarbij van belang dat deze medewerkers goed betaald worden. Roosma: “Het mag niet zo zijn dat de combinatie van zorg in dit nieuwe aanbod ertoe leidt dat medewerkers minder worden betaald voor dezelfde zorg. Er is sprake van begeleiding bij het huishouden, hier moet een fatsoenlijk salaris tegenover staan.” GroenLinks stelt voor om met de zorgaanbieders af te spreken welk minimaal salaris voor deze nieuwe vorm van zorg moet worden betaald.

Per 1 april sluit de winteropvang voor daklozen in Amsterdam. Sinds twee jaar stelt de gemeente in een vaste periode de winteropvang open voor mensen die geen alternatieve slaapplek hebben. Iedere nacht slapen hier tussen de 200 en 300 mensen. Belangenbehartigers van dak- en thuislozen schatten dat door de sluiting van de opvang 100 tot 150 kwetsbare mensen direct op straat zullen belanden, en ook niet ergens tijdelijk op andere (precaire) slaapplekken terechtkunnen. Voor komende donderdag heeft GroenLinks een debat aangevraagd, waar de partij voorstellen doet om laagdrempelige opvang ook na 1 april te garanderen.

GroenLinks heeft altijd gepleit voor een permanente openstelling van de winteropvang en is trots op het feit dat Amsterdam als enige gemeente deze voorziening kent. Maar GroenLinks wil de opvang nu 365 dagen per jaar openstellen. Raadslid Femke Roosma: “Mensen hebben recht op een dak boven hun hoofd. Ook in de periode van 1 april tot 1 december. Buitenslapen brengt mensen in gevaarlijke en ongezonde situaties en schaadt de menselijke waardigheid.” Ook het internationaal recht stelt dat mensen hier recht op hebben. Roosma: “Er ligt een glasheldere uitspraak van de ECSR (Europees Comité voor Sociale Rechten) waarin wordt gesteld dat overheden eraan gehouden zijn laagdrempelige sobere opvang (bed, bad, brood) te bieden aan iedereen die geen alternatief heeft.”

Werken aan herstel met laagdrempelige opvang
Amsterdam biedt ook nachtopvang voor daklozen, maar daarvoor geldt de eis dat mensen ‘in traject’ moeten. Roosma: “Veel van de kwetsbare mensen schrikt de zorgbureaucratie van een traject zo erg af, dat ze liever buitenslapen. Ook zijn trajecten moeilijk toegankelijk voor de mensen die geen verslaving of GGZ-problematiek hebben. Wij zijn ervan overtuigd dat je veel beter kunt werken aan herstel als mensen een dak boven hun hoofd hebben en dat laagdrempelige opvang, zonder eisen, daarom nodig is.”

Na 85 jaar moet Kindervakantiekamp De Duinrakkers stoppen met het organiseren van vakanties voor kinderen in Amsterdam Noord. Het vakantiekamp ontving een kleine subsidie van 35.000 euro, maar door de bezuinigingsdrift van dit college op sociale voorzieningen, valt zelfs deze nu weg. Hierdoor kan het kamp het hoofd niet langer boven water houden. Voor vele kinderen, waaronder veel kinderen uit minimagezinnen, betekent dit dat zij niet langer op vakantie kunnen.

GroenLinks, de PvdA en de SP ondervraagden vanmiddag de wethouder hierover. Femke Roosma: “Het is eigenlijk te gênant voor woorden dat het college deze kleine subsidie weg bezuinigt, terwijl er tegelijkertijd miljoenen euro’s voor armoedebeleid en onderwijs niet worden besteed.” De bezuiniging op dit kamp komt niet voort uit financiële noodzaak, maar uit een politiek besluit om te bezuinigingen op subsidies. Roosma: “Dat maakt het extra zuur. Een kleine bijdrage aan dit vakantiekamp betekent veel voor deze kinderen die anders in de zomer de stad niet uitkomen.”

Het gaat hier niet alleen om kinderen uit minimagezinnen, maar ook om kinderen uit gezinnen die weliswaar officieel niet onder het minimum vallen, maar ook niet veel te besteden hebben. Roosma: “Het is belangrijk dat de vakantiekampen toegankelijk blijven voor kinderen uit alle inkomensgroepen. Kinderen die niet uit een minimumgezin komen, hebben vaak geen alternatief en het is bovendien belangrijk dat kinderen uit verschillende inkomensgroepen met elkaar op vakantie kunnen blijven gaan.”
​
De behandeling in de commissie leidde helaas vooralsnog niet tot een oplossing voor de Duinrakkers.