Zojuist is de tweede termijn van de voorjaarsnota besproken in de gemeenteraad. Financieel woordvoerder Femke Roosma had de volgende bijdrage:
Voorzitter, ruim een half jaar geleden bespraken we de eerste begroting van deze coalitie, en hier is dan de eerste voorjaarsnota. Waar mijn fractie een half jaar geleden veel kritiek op had was de uitwerking van de begroting. De uitgaven waren nauwelijks onderbouwd, maar belangrijker ook de bezuinigingen – in coalitiejargon ombuigingen – waren niet ingevuld. Het college zou aan de slag gaan met een “vitale aanpak en in een inspirerend proces” herinner ik mij nog. Vraag aan het College: was het proces vitaal en inspirerend? Er werd beterschap beloofd, en eerlijk is eerlijk, dat is er gekomen. Er ligt een degelijke voorjaarsnota, waarin met name de bezuinigingen van deze coalitie glashelder zijn uitgewerkt. Daarvoor complimenten.
Maar die glasheldere uitwerking toont direct waarom mijn fractie zo bevreesd was voor de holle frasen ‘slagvaardige overheid’ en ‘doelmatige subsidies’. Want de invulling daarvan is pijnlijk. Daar kan niemand om heen. Een bezuiniging op subsidies die de stad in de haarvaten van het sociale domein treft. En de bezuiniging op de organisatie die 350 fte en nog veel meer arbeidsplaatsen kost
Niet om de financiën op orde te brengen, zoals D66 suggereerde. Omdat Amsterdam er slechter aan toe zou zijn dan Oezbekistan… Nee, voor politieke keuzes. Om grote zakken geld te verschuiven, omdat het Anders moet in de stad. Dat mag uiteraard, maar laat het hier klip en klaar zijn: dit zijn niet de politieke keuzes van GroenLinks.
U kent mijn argumenten inmiddels. Tijdens de verbouwing van het huis – om die metafoor maar weer eens te gebruiken – moet je niet de dragende muren afbreken. Maar op die dragende muren wordt flink gebeukt:
Genoeg geld om de pijn van de organisaties wat te verzachten. Maar doet het college niet. Omdat deze coalitie wíl bezuinigen op subsidies. Een politieke keuze.
Voorzitter, dit zijn niet de keuzes van GroenLinks.
Nog zo’n politieke keuze van deze coalitie: het aflossen van stadsschuld. Een peperduur ideologisch project van D66.
Onnodig. De schuldpositie van de stad is gezond. Het renterisico dragen we met gemak. Alle parameters staan op groen.
En toch heeft de coalitie besloten er 40 miljoen in te steken. Alleen al dit jaar.
Veertig miljoen euro wordt dit jaar aan schulden afgelost. Niet omdat het moet, nee, allerminst. Maar omdat D66 wil schermen met het feit dat zij de financien op orde brengen…
40 miljoen… Wat je daarmee kan doen… Het is:
2 jaar het armoedegeld voor de SP.
2 jaar de tekorten in de zorg gedekt
5 jaar alle subsidies op zorg en welzijn in de stadsdelen
13 jaar geen bezuiniging op dak en thuislozen
50 jaar circus Elleboog
175 jaar het netwerk van migranten ouderen overeind houden
350 jaar de vakantiekampen voor kinderen
2000 jaar de belangenbehartigers voor dak en thuislozen
Alle insprekers in de commissie zorg en commissie jeugd had je voor vier jaar hun mooie werk kunnen laten voortzetten.
Maar de coalitie kiest anders.
40 miljoen euro voor een niet bestaand probleem.
En volgend jaar, doen u het gewoon nog een keer.
Niet de keuzes van GroenLinks.
Voorzitter, GroenLinks heeft dan ook verschillende voorstellen ingediend om andere keuzes te maken. Grote voorstellen om zaken ongedaan te maken.
Maar ook kleine voorstellen, om concrete oplossingen te zoeken. Vooral voor die zaken waar een duidelijke uitleg ontbrak. Waar de logica ontbrak. Waar iedereen tegen elkaar in de wandelgangen zegt: dat is toch wel pijnlijk, of dat is niet slim.
Daarnaast deden we ook zelf voorstellen:
Tenslotte vraag ik uw aandacht voor het voorstel van mijn collega Groen voor een versnelde investering in LED verlichting. Die versnelde investering kan de gemeentelijke CO2 uitstoot met 22% doen verminderen. Een zeer effectieve investering. Hoog rendement per euro. Voor de economisten onder ons.
En we hebben een mooie dekking gevonden. De aflossingen op het AIF, die anders naar de algemene middelen verdwijnen (van wethouder Kock mag ik niet meer zeggen dat het AIF doodbloedt). Die aflossingen zijn nog niet belegd. En het zou zo mooi en zo terecht zijn als we daar een duurzaam doel voor zouden kunnen vinden. Hiervoor hebben we ook een accent motie.
En we dienen twee moties in die bij het debat over Urgenda verder worden toegelicht.
Voorzitter, ruim een half jaar geleden bespraken we de eerste begroting van deze coalitie, en hier is dan de eerste voorjaarsnota. Waar mijn fractie een half jaar geleden veel kritiek op had was de uitwerking van de begroting. De uitgaven waren nauwelijks onderbouwd, maar belangrijker ook de bezuinigingen – in coalitiejargon ombuigingen – waren niet ingevuld. Het college zou aan de slag gaan met een “vitale aanpak en in een inspirerend proces” herinner ik mij nog. Vraag aan het College: was het proces vitaal en inspirerend? Er werd beterschap beloofd, en eerlijk is eerlijk, dat is er gekomen. Er ligt een degelijke voorjaarsnota, waarin met name de bezuinigingen van deze coalitie glashelder zijn uitgewerkt. Daarvoor complimenten.
Maar die glasheldere uitwerking toont direct waarom mijn fractie zo bevreesd was voor de holle frasen ‘slagvaardige overheid’ en ‘doelmatige subsidies’. Want de invulling daarvan is pijnlijk. Daar kan niemand om heen. Een bezuiniging op subsidies die de stad in de haarvaten van het sociale domein treft. En de bezuiniging op de organisatie die 350 fte en nog veel meer arbeidsplaatsen kost
Niet om de financiën op orde te brengen, zoals D66 suggereerde. Omdat Amsterdam er slechter aan toe zou zijn dan Oezbekistan… Nee, voor politieke keuzes. Om grote zakken geld te verschuiven, omdat het Anders moet in de stad. Dat mag uiteraard, maar laat het hier klip en klaar zijn: dit zijn niet de politieke keuzes van GroenLinks.
U kent mijn argumenten inmiddels. Tijdens de verbouwing van het huis – om die metafoor maar weer eens te gebruiken – moet je niet de dragende muren afbreken. Maar op die dragende muren wordt flink gebeukt:
- 14 verandertrajecten lopen er tegelijkertijd, de organisatie staat onder grote druk. Maar de coalitie doet er 8 nieuwe bestuursopdrachten en 160 miljoen aan bezuinigingen bij.
- Read my lips, zei Pieter Litjens. Er komt geen nieuwe reorganisatie. Geen grote, nee, maar een tiental kleine… Een pakket aan reorganisatietjes.
- Het Jaarrekeningtraject verliep eufemistisch “stroef”, cijfers konden niet geleverd worden. Maar bij de RVE Financiën wordt 10% weggesneden. Brengt dat de financiën op orde?
- De decentralisaties landen in de stad, met grote tekorten, met name in het collectief welzijn, zo rekent ook het college voor… Maar vrijwilligersorganisaties, in zorg en welzijn, de zo geprezen informele zorg, verliezen subsidies. Over dragende muren gesproken.
- 600 mensen wachten op een plek voor beschermd wonen, maar er wordt 4.4 miljoen gekort, met nog een dreigende Rijksbezuiniging in het verschiet.
- Daklozen worden weggestuurd bij de maatschappelijke opvang. Want die is overvol. De wachtlijst is 10 maanden. Maar er wordt 3 miljoen gekort.
Genoeg geld om de pijn van de organisaties wat te verzachten. Maar doet het college niet. Omdat deze coalitie wíl bezuinigen op subsidies. Een politieke keuze.
Voorzitter, dit zijn niet de keuzes van GroenLinks.
Nog zo’n politieke keuze van deze coalitie: het aflossen van stadsschuld. Een peperduur ideologisch project van D66.
Onnodig. De schuldpositie van de stad is gezond. Het renterisico dragen we met gemak. Alle parameters staan op groen.
En toch heeft de coalitie besloten er 40 miljoen in te steken. Alleen al dit jaar.
Veertig miljoen euro wordt dit jaar aan schulden afgelost. Niet omdat het moet, nee, allerminst. Maar omdat D66 wil schermen met het feit dat zij de financien op orde brengen…
40 miljoen… Wat je daarmee kan doen… Het is:
2 jaar het armoedegeld voor de SP.
2 jaar de tekorten in de zorg gedekt
5 jaar alle subsidies op zorg en welzijn in de stadsdelen
13 jaar geen bezuiniging op dak en thuislozen
50 jaar circus Elleboog
175 jaar het netwerk van migranten ouderen overeind houden
350 jaar de vakantiekampen voor kinderen
2000 jaar de belangenbehartigers voor dak en thuislozen
Alle insprekers in de commissie zorg en commissie jeugd had je voor vier jaar hun mooie werk kunnen laten voortzetten.
Maar de coalitie kiest anders.
40 miljoen euro voor een niet bestaand probleem.
En volgend jaar, doen u het gewoon nog een keer.
Niet de keuzes van GroenLinks.
Voorzitter, GroenLinks heeft dan ook verschillende voorstellen ingediend om andere keuzes te maken. Grote voorstellen om zaken ongedaan te maken.
Maar ook kleine voorstellen, om concrete oplossingen te zoeken. Vooral voor die zaken waar een duidelijke uitleg ontbrak. Waar de logica ontbrak. Waar iedereen tegen elkaar in de wandelgangen zegt: dat is toch wel pijnlijk, of dat is niet slim.
- Bijvoorbeeld voor de fietsersbond. In de commissie was brede waardering voor de fietsverkeerskundige adviezen van de fietsersbond en dat blijkt ook uit het preadvies. We hebben ons amendement gewijzigd: geef de fietsersbond een jaar respijt en onderzoek hoe de betrokkenheid van de fietsersbond voor de gemeente geborgd blijft, bijvoorbeeld via de SRA of op andere manieren.
- We hebben voorstellen gedaan om te investeren in de basisvoorzieningen voor de WMO, juist waar de pijn zit. Waar de MKBA toont dat de gaten vallen. Ook daarvoor een accent amendement.
- Voor Circus Elleboog, waar net onlangs nog in geïnvesteerd is.
- Voor Artis, die wel kan bezuinigen, maar meer tijd nodig heeft.
- Voor CABO, de vrijwilligersorganisatie voor migranten ouderen. Die een doelgroep bereikt die niemand bereikt. Daarvoor hebben we een nieuw amendement.
- Om duidelijke voorwaarden te creëren voor de bezuinigingen op beschermd wonen en daklozenopvang. Zodat we niet weer teruggaan naar de situatie van voor 2006.
- We zijn blij dat wethouder bereid is met alle zorgorganisaties te praten die onder ‘belangenbehartiging instellingen’ vallen. Zo worden Ypsilon en de Alzheimer stichting gered, en hopelijk ook de organisaties voor dak en thuislozen BADT en MDHG. Die een half jaar geleden nog extra geld kregen.
Daarnaast deden we ook zelf voorstellen:
- Voor woningen voor kwetsbare jongeren
- Voor een lokaal mediafonds
Tenslotte vraag ik uw aandacht voor het voorstel van mijn collega Groen voor een versnelde investering in LED verlichting. Die versnelde investering kan de gemeentelijke CO2 uitstoot met 22% doen verminderen. Een zeer effectieve investering. Hoog rendement per euro. Voor de economisten onder ons.
En we hebben een mooie dekking gevonden. De aflossingen op het AIF, die anders naar de algemene middelen verdwijnen (van wethouder Kock mag ik niet meer zeggen dat het AIF doodbloedt). Die aflossingen zijn nog niet belegd. En het zou zo mooi en zo terecht zijn als we daar een duurzaam doel voor zouden kunnen vinden. Hiervoor hebben we ook een accent motie.
En we dienen twee moties in die bij het debat over Urgenda verder worden toegelicht.