Op initiatief van GroenLinks Amsterdam start de gemeente in april met een Investeringsprogramma Sociale Firma’s ter ondersteuning van sociale ondernemingen die arbeidsmatige dagbesteding en werk onder begeleiding aanbieden. Zo investeert Amsterdam in werk en dagbesteding voor mensen met een arbeidshandicap. Voor het Investeringsprogramma wordt 1,4 miljoen uitgetrokken, zo heeft het College van B&W besloten. Naast het Investeringsprogramma gaat de gemeente zelf ook meer producten en diensten afnemen bij sociale firma’s.

GroenLinks lijsttrekker Rutger Groot Wassink: “Sociale firma’s bieden mensen de kans en het vertrouwen om mee te draaien. Ik ben blij dat blij dat het Investeringsprogramma er nu snel komt en ik hoop dat het sociale firma’s stimuleert om meer arbeidsgehandicapten aan het werk te helpen in Amsterdam.”

Sociale firma’s zijn particuliere bedrijven die mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt een kans op werk bieden. In Amsterdam zijn er verschillende bedrijven die zich sociale firma kunnen noemen, zoals Brouwerij de Prael of Juttersdok. Vorig jaar presenteerde KPMG onderzoeksresultaten waarin aanbevelingen staan voor de gemeente om sociale firma’s meer financiële zekerheid te geven.

GroenLinks Amsterdam diende bij de afgelopen begroting een motie in waarin zij dit Investeringsprogramma initieerde. Woordvoerder zorg Femke Roosma: “Door het kabinet Rutte-Asscher wordt 25% bezuinigd op dagbesteding en wordt de Sociale Werkvoorziening uitgekleed. We willen dat mensen met een fysieke of psychische beperking straks nog wel mee kunnen doen in de samenleving. Werken in een gewoon bedrijf is voor iedereen, dus ook voor mensen met een handicap, belangrijk voor hun gevoel van eigenwaarde.”

11 november 2013

De gemeente Amsterdam komt met een ambitieus Plan van Aanpak Toegankelijkheid. Naar aanleiding van het initiatiefvoorstel Amsterdam 10x Toegankelijker van GroenLinks in samenwerking met verschillende belangenorganisaties, stelde de college van B&W onlangs een uitgebreid Plan van Aanpak vast. Daarin staan tientallen voorstellen om de fysieke en sociale toegankelijkheid voor mensen met een beperking in de stad te verbeteren. GroenLinks is erg blij met deze ambitie.

Uit het plan wordt duidelijk dat toegankelijkheid de komende jaren prioriteit krijgt. Nederland ratificeert binnenkort het VN Verdrag voor “de rechten van de mens met een beperking” dat overheden verplicht te werken aan meer toegankelijke voorzieningen en een fysiek toegankelijke stad. Ook kent de stad steeds meer ouderen en wonen ouderen en mensen met een beperking langer thuis waardoor het belang van een sociaal en fysiek toegankelijke stad toeneemt.Het Plan van Aanpakstelt onder meer beter gebruik van blindegeleidelijnen voor, die nu tamelijk willekeurig in de stad liggen. Er komt meer inzet om bushaltes en trams rolstoeltoegankelijk te maken. Ook wordt er een lijst op gesteld met monumentale gebouwen die toegankelijk moeten worden voor rolstoelgebruikers. Verder is er veel aandacht voor de sociale toegankelijkheid. Mensen met een fysieke of psychische beperking moeten zich meer welkom voelen in de stad. Er komen trainingen voor baliemedewerkers en de gemeente gaat bij het GVB ook aandringen op het volgen van trainingen. Tenslotte worden belangenorganisaties op het gebied van toegankelijkheid meer betrokken bij het maken van beleid of het ontwerpen van de openbare ruimte.

27 september 2013

GroenLinks Amsterdam wil dat er dienstencheques komen voor hulp bij het huishouden. Dat stelde de partij gisteren voor bij de raadsbehandeling van de decentralisaties in de zorg. Met de dienstencheques zouden alle Amsterdammers aanspraak kunnen blijven maken op hulp bij het huishouden binnen de WMO, waardoor de voorziening als geheel overeind kan blijven. Ook kunnen veel thuiszorgmedewerkers op deze manier hun baan behouden. GroenLinks woordvoerder Femke Roosma wijst daarbij op Tilburg waar al sinds januari met de dienstencheques wordt gewerkt. Andere partijen en wethouder van der Burg reageerden positief op het voorstel.

In het voorstel kunnen Amsterdammers bij de gemeente dienstencheques inkopen die ze vervolgens kunnen verzilveren voor ondersteuning in en om het huis. Die ondersteuning kan breder worden ingezet dan de huidige hulp bij huishouden. Zo zouden ondersteuning bij kleine reparaties, tuinonderhoud en dierenverzorging aangeboden kunnen worden. Mensen met lagere inkomens zouden korting kunnen krijgen op hun dienstencheques.

In Tilburg werken ze sinds 1 januari 2013 met dienstencheques. Woordvoerder zorg, Femke Roosma: “Door hulp bij huishouden voor veel Amsterdammers toegankelijk te houden, kunnen thuiszorgmedewerkers aan het werk blijven. Met het budget dat de gemeente na de bezuinigingen nog over heeft, zouden we mensen met lagere inkomens korting kunnen geven, zodat zij de noodzakelijke ondersteuning van een professionele thuiszorgmedewerker kunnen blijven krijgen.”

Het kabinet wil de gemeentes 40% korten op hun budget voor hulp bij huishouden. Daardoor zouden in Amsterdam duizenden mensen hun baan verliezen. Roosma: “Een groot risico van deze bezuinigingen is dat er bij ouderen met een lager inkomen helemaal niemand meer over de vloer komt. Door als gemeente de hulp bij huishouden te blijven organiseren met inkomensafhankelijke dienstencheques, behouden we banen en zorgen we dat mensen langer thuis kunnen blijven wonen.”

Ook in België bestaan dienstencheques voor hulp bij huishouden en schoonmaakwerk, die vervolgens van de belasting kunnen worden afgetrokken. Hiermee wordt werk aan de onderkant van de arbeidsmarkt goedkoper waardoor zwartwerk wordt tegengegaan en meer banen gecreëerd worden. Roosma: “Het zou goed zijn als het kabinet op dit punt een voorbeeld zou nemen aan onze Zuiderburen.”

27 september 2013

Femke Roosma over de toekomst van de Zorg in Amsterdam

GroenLinks is een voorstander van de decentralisaties in de zorg en ook een voorstander van de zogenaamde extramuralisering. Het is beter dat mensen langer thuis kunnen wonen met zorg en ondersteuning; in hun eigen buurt en in hun eigen omgeving. Maar de gemeente moet wel in staat worden gesteld om goede zorg en ondersteuning te verlenen. Het is jammer dat het kabinet het de gemeente –vooralsnog- onmogelijk maakt.

Als je wilt besparen op duurdere specialistische en intramurale zorg, dan moet je investeren in de zorg aan huis; in dagbesteding en in thuiszorg. Maar juist daar laat het kabinet de grote financiële klappen vallen, ze bezuinigt 25 tot 40%. Dat is onbegrijpelijk en visieloos.En het is ook een gemakzuchtige manier van bezuinigen. Om VVD’er Robin Linschoten in het FD te citeren: “de uitvoering wordt bij de gemeentes over de heg gegooid, zonder ze de tijd en de middelen te geven de kwaliteit van de zorg te verbeteren.” En… “Het gevolg is een dramatische verschraling van de zorg”.Bovendien gaat het proces ook nog eens op een onbehoorlijke manier. We weten als gemeente nog steeds niks! Het Rijk speelt met ons.

Maar goed, alles uitstellen gaat ook niet, want dit is wel het moment voor de gemeenteraad om een stempel te drukken en de conceptplannen bij te stellen en richtingen aan te geven.

GroenLinks heeft een aantal uitgangspunten:

1.       We lezen in het Koersbesluit nog veel over eigen verantwoordelijkheid en zelf dingen oplossen. Maar GroenLinks wil de nadruk zien liggen op eigen regie! Mensen moeten de mogelijkheid hebben om zelf hun zorg te kúnnen regelen. Zij bepalen zelf welke zorg en ondersteuning ze nodig hebben, niet beleidsmakers. Eigen regie bepaalt de kwaliteit van zorg. Het persoonsgebondenbuget (PGB) is een belangrijk instrument om eigen regie te kunnen voeren. Daarom komen we met een amendement waarin we het PGB beschikbaar maken voor álle individuele zorgvoorzieningen. Een tweede motie zal gaan over de wijkzorgteams. Die moeten meer aangestuurd worden door mensen en informele zorgverleners zelf. Zij moeten de regie voeren.

2.       GroenLinks ziet mantelzorgers en vrijwilligers niet als sluitpost van de begroting, zoals dit kabinet. Deze mensen zijn geen hulpjes van de overheid. Mantelzorg en informele zorg zijn wel mogelijkheden om de kwaliteit van de zorg te vergroten. Het is voor mensen vaak prettiger om terug te kunnen vallen op familie of vrienden. Maar de informele zorg moet dan wel altijd kunnen rekenen op de professionele ondersteuning. Daarom wil GroenLinks een substantiële uitbreiding van vrijwilligersondersteuning en maatjesprojecten. Daarnaast komt GroenLinks met een motie die vraagt om het garanderen van professionele ondersteuning bij dagbesteding. Vrijwilligers kunnen die best runnen, maar voor de stabiliteit, kennis en informatie moeten zij terug kunnen vallen op professionals.

3.       Participatie is het beste medicijn. Dagbesteding is de kern, en daarmee super, super belangrijk. GroenLinks wil daar ook niet inboeten op de kwaliteit. Als er extra geld bij moet, dan moet er extra geld bij. De bezuinigingen van kabinet kunnen hier leiden tot de grootste risico’s: tot eenzaamheid, sociale isolatie, overbelaste mantelzorgers. Dat daarbij gezegd wordt “werk is de norm” vinden wij geen goed uitgangspunt voor de WMO. Wat zeg je daarmee tegen mensen die niet kunnen werken? Ook hiervoor heeft GroenLinks een amendement in voorbereiding met als strekking ‘participeren is de norm’ in plaats van werk.

4.       Belangrijk uitgangspunt is gelijke toegang tot goede zorg. Het risico van deze bezuinigingen is dat ze leiden tot een tweedeling in het aanbod van zorg en ondersteuning. Wanneer publieke voorzieningen alleen nog toegankelijk zijn voor de lage inkomens, zullen hoge inkomens private zorg gaan inkopen en niet meer willen bijdragen aan de publieke zorg; waardoor de publieke zorg verschraalt. Dat is onwenselijk en het is daarom belangrijk dat gemeentelijke voorzieningen toegankelijk blijven voor iedereen. Wij zien daarom wel iets in het systeem van Hulp bij Huishouden zoals de gemeente Tilburg dat heeft opgezet. Iedereen daar kan dienstencheques bij de gemeente inkopen (tegen inkomensafhankelijk tarief) en daarmee HbH inkopen. Het gemeentelijk budget kan dan aan de voorkant verdeeld worden. Mensen kunnen kwalitatief goede hulpen in kopen. Het voordeel is dat er aan de achterkant meerdere aanbieders kunnen blijven die dienstencheques aannemen. Daarnaast zijn we warm voorstander voor een landelijke lobby op belastingkorting op dienstencheques, zoals in België gebruikelijk is. Om arbeid aan de onderkant van de arbeidsmarkt goedkoper te maken.  GroenLinks stelt voor om te onderzoeken of zo’n systeem inderdaad iets voor Amsterdam is. Ook zijn we zeer van mening dat er niet meer gesproken moet worden over schoonmaakhulp, maar over Hulp bij Huishouden. Daarmee erkennen we het belang van de signaleringsfunctie die thuiszorgmedewerkers hebben.

5.       Last but not least: informele zorgverleners en mantelzorgers zijn vaak vrouw. Vooral bij lage inkomensgroepen stopt de vrouw met werken om te gaan zorgen als dat nodig is. GroenLinks maakt zich zorgen over de economische zelfstandigheid van deze vrouwen. Het mag niet zo zijn dat al deze niet-betaalde taken op de schouders van vrouwen komen te rusten. Daarmee gaan we 50 jaar terug in de tijd!Ter afsluiting voor nu, GroenLinks wil zoveel mogelijk continuïteit. We hebben als gemeente Amsterdam de afgelopen jaren niet voor niets geld gespaard. GroenLinks wil een zo’n zacht mogelijke landing van de decentralisaties van de zorg. Dat is van groot belang voor de meest kwetsbare Amsterdammers.

4 september 2013

Nederlandse steden weigeren zeven van de tien keer de opvang aan daklozen die uit andere regio’s komen. Dat blijkt uit een onderzoek van het Trimbos-instituut. Volgens Femke Roosma, raadslid van GroenLinks Amsterdam, is dit wetteloos en harteloos. Zij stelt voor om hulptrajecten toegankelijker te maken en in Amsterdam een eind te maken aan de beperkingen die worden opgelegd aan de daklozenopvang.

Gemeenten zijn wettelijk verplicht alle daklozen die erom vragen tijdelijk op te vangen, ook al komen ze uit een andere regio. In de praktijk blijkt dit niet te gebeuren. Ook de overdracht van de ene gemeente naar een andere schiet ernstig tekort  voor daklozen die langdurige opvang nodig hebben. Gemeenten zijn huiverig langdurige opvang te bieden, omdat langdurig daklozen ook aanspraak kunnen maken op een bijstandsuitkering. Formeel is er sprake van regiobinding als een dakloze van de afgelopen drie jaar er twee in een gemeente ingeschreven is geweest, maar in de praktijk hanteren gemeenten volgens het Trimbos-instituut ieder een eigen uitleg.

Femke Roosma: “Ook in Amsterdam staan veel daklozen letterlijk in de kou door kille regels, omdat hen de toegang tot de daklozenopvang wordt geweigerd. Inschrijving in het GBA geeft niet altijd een goede indicatie hoe lang iemand nou daadwerkelijk in Amsterdam verblijft. In plaats daarvan moet gekeken worden in welke plaats de kans op een huis en een sociaal leven het grootst is. Dat kan bijvoorbeeld door te kijken naar het sociale netwerk van een dakloze of dit kan bepaald worden aan de hand van zijn of haar contact met hulpverleners.”

GroenLinks Amsterdam heeft hiertoe in juli een initiatiefvoorstel ingediend. De partij vindt dat bij de laagdrempelige opvang als inloopvoorzieningen en nachtopvang helemaal geen eis van “regiobinding” moet worden gesteld. Roosma: “Amsterdam heeft niet voor niets barmhartigheid in haar stadswapen staan. Dat betekent dat we humane opvang moeten bieden aan de meest kwetsbaren.”

12 augustus 2013

GroenLinks en de SP willen dat geleidehonden en hun baasjes welkom zijn in alle openbare geledenheden in Amsterdam.
Onlangs deed het Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds (KNGF) onderzoek naar de toegankelijkheid van openbare gelegenheden voor mensen met een geleidehond.

Uit dat onderzoekt blijkt dat meer dan 50% van de 400 mensen die mee hebben gedaan wel eens geweigerd is bij openbare gelegenheden. Vaak speelt daarbij onwetendheid over het gedrag en de taken van de geleidehond een rol.

Femke Roosma, duoraadslid voor GroenLinks, die zich al veel langer bezig houdt met de toegankelijkheid van Amsterdam, zegt daarover: “In februari van dit jaar heb ik voorstellen gedaan aan de gemeenteraad om Amsterdam toegankelijk te maken voor mensen met een beperking. Nu hebben we middels schriftelijke vragen gevraagd daar ook uitdrukkelijk mensen met hun geleidehonden bij te betrekken. Het gaat hier om goed opgevoede honden die hun eigenaar of eigenares door de openbare ruimte en het verkeer loodsen en hen daarmee een grote mate van zelfstandigheid verschaffen. Dan is het niet meer dan logsich dat ook openbare gebouwen hun deuren openen.” SP-fractievoorzitter Laurens Ivens: “Wij vinden het belangrijk dat ook mensen die afhankelijk zijn van een geleidehond zich vrij kunnen bewegen in Amsterdam. Onderzoek van het fonds voor geleidehonden laat zien dat hiervoor nog een hoop verbeterd kan worden.”

25 juli 2013

Weten doen we het niet, maar in Amsterdam zijn er zo’n 60.000 mensen die geen werk hebben, geen opleiding volgen en ook geen uitkering krijgen. Nuggers worden ze genoemd, Niet-Uitkeringsgerechtigden. Er zijn er vast die dat prima vinden, maar een groot deel van deze mensen zou graag werken of een opleiding volgen. Maar omdat ze geen uitkering hebben, komen ze niet of nauwelijks in aanmerking voor de regelingen die hen daarbij kunnen ondersteunen. GroenLinks vindt het belangrijk dat deze groep mensen waar nodig ondersteund wordt bij het vinden van werk, dan wel bij het verwerven van kwalificaties om aan het werk te gaan. Voor deze groep mensen betekent werk – ook als dat deeltijd werk is – een wezenlijke aanvulling van het gezinsinkomen als ook een bijdrage aan hun persoonlijke ontwikkeling en emancipatie.

De werkgroep Zorg, Werk en Inkomen van GroenLinks Amsterdam deed er verder onderzoek naar en schreef het rapport “Wat verdient de Nugger?” De werkgroep laat zien dat we nog maar weinig weten over de Nuggers in de stad; de laatste cijfers zijn van 2007. Ook laten ze zien dat er grote verschillen zijn tussen de inzet van stadsdelen. Sommige ontplooien tal van initiatieven, anderen doen vrijwel niets op het gebied van werk. De gemeente beperkt zich de laatste jaren tot het programma Verborgen Talent, dat jaarlijks 500 Nuggers een traject biedt. Enfin, lees het rapport! Voor de gemeenteraadsfractie is het rapport reden om vragen te stellen aan de wethouder. Graag zien we actuele cijfers over Nuggers, zodat we goed kunnen zien hoe de groep zich ontwikkelt. We zien graag dat het project Verborgen Talent wordt voortgezet. En we vinden dat met de invoering van het nieuwe bestuurlijk stelsel duidelijk moet zijn wat Amsterdammers van hun stadsdeel kunnen verwachten op het gebied van werk. Bijlages: Rapport 'Wat verdient de NUG'er?' en schriftelijke vragen van Jan Hoek aan het college van B&W.

9 juli 2013

Amsterdam kent van de vier grote steden in ons land verreweg de meeste buitenslapers. Velen van hen leven noodgedwongen op straat omdat hen de toegang tot de daklozenopvang wordt geweigerd. Daklozen moeten volgens de regels voldoen aan de eis van regiobinding: zij mogen alleen van de daklozenopvang gebruik maken als ze de afgelopen drie jaar aantoonbaar 2 jaar in Amsterdam verbleven. GroenLinks stelt dat hierdoor kwetsbare mensen tussen wal en schip vallen en dient vandaag een plan in waarin wordt voorgesteld om hulptrajecten toegankelijker te maken en een eind te maken aan de beperkingen die Amsterdam oplegt aan de laagdrempelige daklozenopvang.

Woordvoerder Femke Roosma: “In theorie is er voor elke dakloze plek in Nederland, maar door de strikte eis van regiobinding die Amsterdam hanteert, worden veel mensen niet toegelaten tot de opvang en hulptrajecten. Ook gaan er vaak nog dingen mis bij het vaststellen van hoe lang iemand nou daadwerkelijk in Amsterdam verblijft. Inschrijving in het GBA is daarvoor niet altijd een goede indicatie. Dat gesteggel helpt daklozen absoluut niet verder.”GroenLinks vindt dat, in plaats van te kijken naar inschrijving in het GBA, gekeken moet worden in welke plaats de kans op een succesvol traject het groots is. Dat kan bijvoorbeeld door te kijken naar het sociale netwerk van een dakloze of dit aan de hand van zijn of haar contact met hulpverleners te bepalen. Roosma: “Daklozen moeten hulp krijgen in de stad waar ze uiteindelijk weer de beste kans maken op een huis en een sociaal leven, strikte regels helpen niet om dat te bepalen.” Ook stelt GroenLinks voor om bij de laagdrempelige opvang als inloopvoorzieningen en nachtopvang, helemaal geen eis van “regiobinding” te stellen. Roosma: “Ieder mens heeft recht op bad, bed en brood, waar je ook vandaan komt. Daarnaast helpt het om de eventuele overlast op straat tegen te gaan.”

5 juli 2013

Tijdens de laatste raadsvergadering voor het reces omarmde de gemeenteraad het voorstel van GroenLinks om stevig te gaan investeren in sociale firma’s. Sociale firma’s leveren een belangrijke bijdrage aan het creëren van werk en dagbesteding voor kwetsbare groepen mensen en verzachten de harde bezuinigingen van Rutte-Asscher op AWBZ en de participatiewet. Een probleem voor een aanzienlijk deel van de sociale firma’s zijn teruglopende marktinkomsten om aan de groeiende vraag naar werkplekken te voldoen en een gebrek aan middelen om te investeren. Op initiatief van GroenLinks gaat de gemeente Amsterdam een investeringsfonds voor sociale firma’s oprichten. Hier wordt 1,4 miljoen voor uitgetrokken.

Sociale firma’s zijn particuliere bedrijven die mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt een kans op werk bieden en die hun winst weer investeren in de onderneming. In Amsterdam zijn er verschillende bedrijven die zich sociale firma kunnen noemen, zoals Brouwerij de Prael of Juttersdok. In januari presenteerde KPMG onderzoeksresultaten waarin aanbevelingen staan voor de gemeente om sociale firma’s meer financiële zekerheid te geven.

Woordvoerder zorg Femke Roosma: “Sociale firma’s zijn gewone bedrijven waar Amsterdammers met een arbeidsbeperking de ruimte en het vertrouwen krijgen om mee te draaien. Het gaat daarbij ook vaak om mensen met psychische beperkingen. Voor hen begint het herstel na een moeilijke periode eigenlijk pas echt als ze weer aan de slag kunnen gaan.” Maar sociale firma’s kunnen een belangrijke rol spelen wanneer de Participatiewet er komt. Jan Hoek, woordvoerder Werk en Inkomen: “Bij sociale firma’s kunnen mensen aan de slag die bij gewone bedrijven niet onmiddellijk mee kunnen. Dat maakt ze tot een goed alternatief voor de Sociale Werkvoorziening, die door Rutte-Asscher flink wordt uitgekleed.” GroenLinks ziet ook mogelijkheden om mensen die nu nog dagbesteding in een zorginstelling krijgen de kans te geven om in een sociale firma te werken. Roosma: “Werken in een gewoon bedrijf is voor veel mensen met een handicap belangrijk voor hun gevoel van eigenwaarde. Nu door het kabinet Rutte-Asscher op dagbesteding 25% gekort wordt, bieden sociale firma’s de kans op een alternatief."

26 juni 2013

De SP en GroenLinks willen dat er in Amsterdam een einde komt aan het beboeten van daklozen alleen omdat ze buiten slapen of rondhangen. GroenLinksraadslid Femke Roosma: “Er is vaak een te kort aan plaatsen in de daklozenopvang dus dan is er geen enkel ander alternatief dan buiten te slapen. Voor de daklozen zijn de boetes natuurlijk niet op te brengen waardoor ze alleen nog maar verder in de problemen komen.” Volgens de SP en GroenLinks is de boete onrechtvaardig en draagt niet bij aan het oplossen van een probleem. SP-gemeenteraadslid Maureen van der Pligt: “Daarom willen we dat er geen boetes uitgedeeld worden als er geen sprake is van overlast.”

In 2012 werden maar liefst 724 boetes uitgedeeld voor buiten slapen, waarvan een substantieel deel aan daklozen. De fracties van de SP en GroenLinks maken zich ernstig zorgen over dit hoge aantal boetes. Roosma: “Daklozen kunnen die boete vaak helemaal niet betalen. Als ze als gevolg daarvan ook nog eens in de gevangenis belanden kost dit de gemeenschap meer dan het oplevert. Daarnaast is het voor de dakloze met schulden nog lastiger om aan een huis en een baan te komen. Met deze boete is dus niemand geholpen.”SP en GroenLinks stellen aan de gemeenteraad voor om de Algemeen Plaatselijke Verordening (APV) te wijzigen. De partijen willen dat mensen alleen beboet worden als er overlast wordt ervaren. Van der Pligt: “Als een dakloze geen overlast geeft moet hij of zij gewoon buiten kunnen rondhangen zonder onnodig op kosten en verder in de problemen gejaagd te worden.”