4 september 2013
Nederlandse steden weigeren zeven van de tien keer de opvang aan daklozen die uit andere regio’s komen. Dat blijkt uit een onderzoek van het Trimbos-instituut. Volgens Femke Roosma, raadslid van GroenLinks Amsterdam, is dit wetteloos en harteloos. Zij stelt voor om hulptrajecten toegankelijker te maken en in Amsterdam een eind te maken aan de beperkingen die worden opgelegd aan de daklozenopvang.
Gemeenten zijn wettelijk verplicht alle daklozen die erom vragen tijdelijk op te vangen, ook al komen ze uit een andere regio. In de praktijk blijkt dit niet te gebeuren. Ook de overdracht van de ene gemeente naar een andere schiet ernstig tekort voor daklozen die langdurige opvang nodig hebben. Gemeenten zijn huiverig langdurige opvang te bieden, omdat langdurig daklozen ook aanspraak kunnen maken op een bijstandsuitkering. Formeel is er sprake van regiobinding als een dakloze van de afgelopen drie jaar er twee in een gemeente ingeschreven is geweest, maar in de praktijk hanteren gemeenten volgens het Trimbos-instituut ieder een eigen uitleg.
Femke Roosma: “Ook in Amsterdam staan veel daklozen letterlijk in de kou door kille regels, omdat hen de toegang tot de daklozenopvang wordt geweigerd. Inschrijving in het GBA geeft niet altijd een goede indicatie hoe lang iemand nou daadwerkelijk in Amsterdam verblijft. In plaats daarvan moet gekeken worden in welke plaats de kans op een huis en een sociaal leven het grootst is. Dat kan bijvoorbeeld door te kijken naar het sociale netwerk van een dakloze of dit kan bepaald worden aan de hand van zijn of haar contact met hulpverleners.”
GroenLinks Amsterdam heeft hiertoe in juli een initiatiefvoorstel ingediend. De partij vindt dat bij de laagdrempelige opvang als inloopvoorzieningen en nachtopvang helemaal geen eis van “regiobinding” moet worden gesteld. Roosma: “Amsterdam heeft niet voor niets barmhartigheid in haar stadswapen staan. Dat betekent dat we humane opvang moeten bieden aan de meest kwetsbaren.”
Nederlandse steden weigeren zeven van de tien keer de opvang aan daklozen die uit andere regio’s komen. Dat blijkt uit een onderzoek van het Trimbos-instituut. Volgens Femke Roosma, raadslid van GroenLinks Amsterdam, is dit wetteloos en harteloos. Zij stelt voor om hulptrajecten toegankelijker te maken en in Amsterdam een eind te maken aan de beperkingen die worden opgelegd aan de daklozenopvang.
Gemeenten zijn wettelijk verplicht alle daklozen die erom vragen tijdelijk op te vangen, ook al komen ze uit een andere regio. In de praktijk blijkt dit niet te gebeuren. Ook de overdracht van de ene gemeente naar een andere schiet ernstig tekort voor daklozen die langdurige opvang nodig hebben. Gemeenten zijn huiverig langdurige opvang te bieden, omdat langdurig daklozen ook aanspraak kunnen maken op een bijstandsuitkering. Formeel is er sprake van regiobinding als een dakloze van de afgelopen drie jaar er twee in een gemeente ingeschreven is geweest, maar in de praktijk hanteren gemeenten volgens het Trimbos-instituut ieder een eigen uitleg.
Femke Roosma: “Ook in Amsterdam staan veel daklozen letterlijk in de kou door kille regels, omdat hen de toegang tot de daklozenopvang wordt geweigerd. Inschrijving in het GBA geeft niet altijd een goede indicatie hoe lang iemand nou daadwerkelijk in Amsterdam verblijft. In plaats daarvan moet gekeken worden in welke plaats de kans op een huis en een sociaal leven het grootst is. Dat kan bijvoorbeeld door te kijken naar het sociale netwerk van een dakloze of dit kan bepaald worden aan de hand van zijn of haar contact met hulpverleners.”
GroenLinks Amsterdam heeft hiertoe in juli een initiatiefvoorstel ingediend. De partij vindt dat bij de laagdrempelige opvang als inloopvoorzieningen en nachtopvang helemaal geen eis van “regiobinding” moet worden gesteld. Roosma: “Amsterdam heeft niet voor niets barmhartigheid in haar stadswapen staan. Dat betekent dat we humane opvang moeten bieden aan de meest kwetsbaren.”
RSS Feed
