9 juli 2013
Amsterdam kent van de vier grote steden in ons land verreweg de meeste buitenslapers. Velen van hen leven noodgedwongen op straat omdat hen de toegang tot de daklozenopvang wordt geweigerd. Daklozen moeten volgens de regels voldoen aan de eis van regiobinding: zij mogen alleen van de daklozenopvang gebruik maken als ze de afgelopen drie jaar aantoonbaar 2 jaar in Amsterdam verbleven. GroenLinks stelt dat hierdoor kwetsbare mensen tussen wal en schip vallen en dient vandaag een plan in waarin wordt voorgesteld om hulptrajecten toegankelijker te maken en een eind te maken aan de beperkingen die Amsterdam oplegt aan de laagdrempelige daklozenopvang.
Woordvoerder Femke Roosma: “In theorie is er voor elke dakloze plek in Nederland, maar door de strikte eis van regiobinding die Amsterdam hanteert, worden veel mensen niet toegelaten tot de opvang en hulptrajecten. Ook gaan er vaak nog dingen mis bij het vaststellen van hoe lang iemand nou daadwerkelijk in Amsterdam verblijft. Inschrijving in het GBA is daarvoor niet altijd een goede indicatie. Dat gesteggel helpt daklozen absoluut niet verder.”GroenLinks vindt dat, in plaats van te kijken naar inschrijving in het GBA, gekeken moet worden in welke plaats de kans op een succesvol traject het groots is. Dat kan bijvoorbeeld door te kijken naar het sociale netwerk van een dakloze of dit aan de hand van zijn of haar contact met hulpverleners te bepalen. Roosma: “Daklozen moeten hulp krijgen in de stad waar ze uiteindelijk weer de beste kans maken op een huis en een sociaal leven, strikte regels helpen niet om dat te bepalen.” Ook stelt GroenLinks voor om bij de laagdrempelige opvang als inloopvoorzieningen en nachtopvang, helemaal geen eis van “regiobinding” te stellen. Roosma: “Ieder mens heeft recht op bad, bed en brood, waar je ook vandaan komt. Daarnaast helpt het om de eventuele overlast op straat tegen te gaan.”
Amsterdam kent van de vier grote steden in ons land verreweg de meeste buitenslapers. Velen van hen leven noodgedwongen op straat omdat hen de toegang tot de daklozenopvang wordt geweigerd. Daklozen moeten volgens de regels voldoen aan de eis van regiobinding: zij mogen alleen van de daklozenopvang gebruik maken als ze de afgelopen drie jaar aantoonbaar 2 jaar in Amsterdam verbleven. GroenLinks stelt dat hierdoor kwetsbare mensen tussen wal en schip vallen en dient vandaag een plan in waarin wordt voorgesteld om hulptrajecten toegankelijker te maken en een eind te maken aan de beperkingen die Amsterdam oplegt aan de laagdrempelige daklozenopvang.
Woordvoerder Femke Roosma: “In theorie is er voor elke dakloze plek in Nederland, maar door de strikte eis van regiobinding die Amsterdam hanteert, worden veel mensen niet toegelaten tot de opvang en hulptrajecten. Ook gaan er vaak nog dingen mis bij het vaststellen van hoe lang iemand nou daadwerkelijk in Amsterdam verblijft. Inschrijving in het GBA is daarvoor niet altijd een goede indicatie. Dat gesteggel helpt daklozen absoluut niet verder.”GroenLinks vindt dat, in plaats van te kijken naar inschrijving in het GBA, gekeken moet worden in welke plaats de kans op een succesvol traject het groots is. Dat kan bijvoorbeeld door te kijken naar het sociale netwerk van een dakloze of dit aan de hand van zijn of haar contact met hulpverleners te bepalen. Roosma: “Daklozen moeten hulp krijgen in de stad waar ze uiteindelijk weer de beste kans maken op een huis en een sociaal leven, strikte regels helpen niet om dat te bepalen.” Ook stelt GroenLinks voor om bij de laagdrempelige opvang als inloopvoorzieningen en nachtopvang, helemaal geen eis van “regiobinding” te stellen. Roosma: “Ieder mens heeft recht op bad, bed en brood, waar je ook vandaan komt. Daarnaast helpt het om de eventuele overlast op straat tegen te gaan.”
RSS Feed
